Hotspot

Hotspot merupakan kawasan di mana orang awam boleh mendapat capaian tanpa wayar ke Internet dengan menggunakan komputer riba atau PDA menggunakan teknologi piawai WLAN (Wi-Fi). Kebanyakan komputer riba kini dilengkapi dengan kad penyesuai, dan manakala di sesetengah tempat kad PCMCIA ini boleh dipinjam/sewa.

Hotspot boleh dijumpai berhampiran restoran, stesen keretapi, lapangan terbang, perpustakaan, kompleks membeli-belah dan tempat-tempat awam lain.

Hotspot komersil mungkin mempunyai:

• portal masuk untuk pengesahan dan pembayaran
• ciri "taman berpagar" di mana laman-laman di dalamnya boleh dilayari secara percuma

Walau bagaimanapun, terdapat banyak juga hotspot yang percuma, sama ada oleh awam atau perusahaan komersil yang cuba menarik pelanggan. Universiti dan kolej mungkin mempunyai rangkaian tanpa wayar di kawasan kampus.

Terdapat juga "hotspot beracun" yang disediakan oleh pencuri identiti atau orang berniat jahat lain dengan tujuan untuk "menghidu" (sniff) maklumat yang dihantar oleh pengguna.

Read More

Alamat IP

Alamat IP (Internet Protocol address) adalah suatu nombor unik yang digunakan oleh peranti sebagai pengenalan dan untuk berkomunikasi antara satu sama lain di dalam satu rangkaian komputer yang menggunakan piawaian Protokol Internet (IP). Kesemua peranti berkaitan — seperti penghala, komputer, pelayan-masa, pencetak, mesin faks internet, dan sesetengah telefon — boleh mempunyai alamat IP sejagat unik.

Alamat IP dicipta dan diuruskan oleh IANA. IANA biasanya akan menguntukkan blok-blok kepada pejabat pendaftaran Internet wilayah, yang akan mengagihkan blok-blok yang lebih kecil kepada ISP dan syarikat-syarikat.

Oleh kerana alamat IP tidak mudah diingati, Sistem Nama Domain menyediakan keupayaan untuk mengaliaskan nama domain (cth. www.wikipedia.org) kepada alamat IP (207.142.131.248).

Keunikan IP

IP adalah satu protokol lapisan rangkaian di dalam set protokol Internet dan adalah protokol lapisan atasan yang menyediakan alamat sejagat yang unik (contoh. alamat MAC untuk ethernet) tetapi kedua alamat ini tidak semestinya dapat berkomunikasi antara satu sama lain. IP menambah satu servis di atas protokol lapisan pautan data — melalui penggunaan alamat IP — yang menyediakan keupayaan untuk pengenalan secara unik dan berkomunikasi dengan peranti lain di dalam rangkaian.

Dengan kata lain, alamat IP adalah seperti alamat penuh untuk mel pos sementara alamat MAC sekadar nombor rumah. Contohnya terdapat banyak alamat dengan nombor rumah 123 tetapi hanya ada satu alamat untuk 123, Jalan Utama, Cyberjaya, Malaysia. Hanya sekadar pos kepada "123" tidak akan sampai ke mana tetapi "123, Jalan Utama, Cyberjaya, Malaysia" adalah alamat sejagat yang unik. Contoh kedua adalah seperti nombor telefon, alamat MAC cuma sekadar nombor telefon biasa (contoh 12345678), manakala alamat IP ialah nombor telefon yang lengkap dengan kod negara dan kod kawasan (contoh +603 12345678). Namun satu perbezaan ketara dengan dua contoh di atas ialah alamat IP seseorang itu bukan maklumat awam.

Sifat unik alamat IP membolehkan dalam banyak situasi untuk menjejak komputer mana — dan berkemungkinan, pengguna mana — yang menghantar mesej atau berkecimpung dalam suatu aktiviti di Internet. Maklumat ini digunakan oleh pihak berkuasa untuk mengenali penjenayah yang disyaki; walau bagaimanapun perkongsian alamat IP atau penggunaan alamat IP dinamik (seperti di Malaysia), menyukarkan proses ini.

Alamat IP boleh kelihatan dikongsi oleh beberapa peranti kerana mereka sama ada berkongsi persekitaran pelayan web hos atau pelayan proksi (contohnya ISP atau perkhidmatan ketanpanamaan) yang bertindak sebagai perantara bagi pihak pelanggannya. Dalam kes ini alamat IP sebenar pengguna tidak dapat dikesan oleh pelayan. Analogi kepada sistem telefon ialah kegunaan nombor dail keluar (proksi) dan nombor sambungan (kongsi).

Versi IP

IP versi 4

Rencana utama: Protokol Internet versi 4

IPv4 menggunakan alamat 32-bit (4 bait), yang menghadkan ruang alamat kepada 4,294,967,296 (232) alamat unik. Piawaian IPv4 boleh dikelaskan kepada lima iaitu: A, B, C, D dan E. Hanya kelas A, B dan C sahaja yang biasanya digunakan. Manakala yang lain disimpan untuk untuk tujuan khas. Walau bagaimanapun telah muncul kaedah untuk menulis IP dengan tidak terikat dengan kelas dipanggil CIDR (Class-less Inter Domain Routing).

Contoh: 127.0.0.1

IP versi 6

Rencana utama: Protokol Internet versi 6

Disebabkan alamat IPv4 dikhuatiri habis tidak lama lagi, piawaian IPv6 sedang giat dijalankan. Alamat IPv6 adalah sepanjang 128 bit (16 bait), yang akan memberikan 2128, atau kira-kira 3.403 × 1038 alamat unik. Ini difikirkan cukup untuk tempoh yang lama.

Contoh: 2001:0db8:85a3:08d3:1319:8a2e:0370:7334

Read More

Komputer Pelayan

Komputer pelayan, juga dipanggil seorang pelayan pengurusan adalah satu sistem komputer yang menyediakan perkhidmatan penting merentasi satu rangkaian, untuk pengguna-pengguna persendirian dalam sebuah organisasi besar atau untuk pengguna-pengguna awam dalam internet.

Banyak pelayan telah berfungsi seperti pelayan web, pelayan percetakan, dan pelayan pangkalan data.

Pelayan perusahaan umumnya adalah sangat tahan lasak, jika berlaku kerosakan kecil boleh mengakibatkan kos lebih tinggi membeli dan memasang sistem itu dan boleh menyebabkan kerugian.

Perkakasan pelayan

Keperluan perkakasan bagi pelayan berbeza-beza, bergantung kepada aplikasi pelayan. Kelajuan CPU mutlak tidak biasanya sebagai kritikal ke pelayan kerana ia adalah untuk mesin desktop [perlu petikan]. Tugas pelayan untuk menyediakan perkhidmatan kepada ramai pengguna alih rangkaian untuk keperluan yang berbeza seperti sambungan rangkaian yang cepat dan tinggi I / O throughput. Sejak pelayan biasanya diakses melalui rangkaian, mereka boleh berjalan dalam mod berkepala tanpa monitor atau peranti input. Proses yang tidak diperlukan untuk fungsi pelayan tidak digunakan. Pelayan ramai yang tidak mempunyai antara muka pengguna grafik (GUI) kerana ia tidak diperlukan dan menggunakan sumber-sumber yang boleh diperuntukkan di tempat lain. Begitu juga, antara muka audio dan USB boleh digugurkan.

Pelayan yang sering dijalankan bagi tempoh yang lama tanpa gangguan dan ketersediaan sering mestilah sangat tinggi, membuat perkakasan kebolehpercayaan dan ketahanan amat penting. Walaupun pelayan boleh dibina dari bahagian-bahagian komputer komoditi, misi kritikal perusahaan pelayan ideal sangat bersalah bertoleransi dan menggunakan perkakasan khusus dengan rendah kadar kegagalan bagi memaksimumkan [uptime]], bahkan kegagalan jangka pendek boleh lebih mahal daripada membeli dan memasang sistem. Sebagai contoh, ia mungkin mengambil masa hanya beberapa minit masa turun di sebuah negara bursa saham untuk mewajarkan perbelanjaan sepenuhnya menggantikan sistem itu dengan sesuatu yang lebih dipercayai. Pelayan yang menggabungkan lebih cepat, lebih tinggi kapasiti cakera keras, lebih besar peminat komputer atau penyejukan air untuk membantu mengeluarkan haba, dan bekalan kuasa tidak terganggu yang memastikan pelayan terus berfungsi sekiranya berlaku kegagalan kuasa. Komponen ini menawarkan prestasi lebih tinggi dan kebolehpercayaan pada harga yang sepadan tinggi. Perkakasan pemberhentian memasang lebih daripada satu contoh modul seperti bekalan kuasa dan cakera keras disusun supaya jika salah satu tidak lain adalah secara automatik boleh didapati adalah digunakan secara meluas. memori ECC peranti bahawa detect dan kesilapan betul digunakan; memori bukan-ECC adalah lebih cenderung untuk menyebabkan kerosakan data Templat:Nama diperlukan.

Read More

Internet

Secara amnya, Internet (singkatan perkataan bahasa Inggeris; inter-network) ialah rangkaian komputer yang berhubung menerusi beberapa rangkaian. Manakala Internet (huruf 'I' besar) ialah sistem komputer umum, yang berhubung secara sejagat dan menggunakan TCP/IP sebagai protokol pertukaran paket (packet switching communication protocol). Rangkaian internet yang terbesar dinamakan Internet. Cara menghubungkan rangkaian dengan kaedah ini dinamakan internetworking.


Kemunculan Internet

Rencana utama: Sejarah internet
Rangkaian pusat yang membentuk Internet bermula pada tahun 1969 sebagai ARPANET, yang dibangunkan oleh ARPA (United States Department of Defense Advanced Research Projects Agency). Beberapa penyelidikan awal yang disumbang oleh ARPANET termasuk kaedah rangkaian tanpa-pusat (decentralised network), teori queueing, dan kaedah pertukaran paket (packet switching).

Pada 01 Januari 1983, ARPANET menukar protokol rangkaian pusatnya, daripada NCP kepada TCP/IP. Ini merupakan permulaan Internet yang kita kenali hari ini.

Pada sekitar 1990-an, Internet telah berkembang dan merangkaikan kebanyakan daripada rangkaian-rangkaian komputer yang sedia ada.

Internet hari ini

Pelbagai aplikasi internet, seperti pelayar web, FTP dan Telnet
Internet dikuatkuasa oleh perjanjian komersil dwi- atau berbilang pihak dan spesifikasi teknikal (protokol yang menerangkan tentang pemindahan data antara rangkaian). Protokol-protokol ini disediakan berdasarkan perbincangan Pasukan Petugas Kejuruteraan Internet (Internet Engineering Task Force - IETF) yang terbuka kepada umum. Badan ini mengeluarkan dokumen yang dikenali sebagai RFC (Request for Comments). Sebahagian daripada RFC dijadikan piawaian Internet oleh Lembaga Rekabentuk Internet (Internet Architecture Board - IAB). Protokol-protokol Internet yang sering digunakan adalah seperti TCP/IP, UDP, DNS, PPP, SLIP, ICMP, POP3, IMAP, SMTP, HTTP, HTTPS, SSH, Telnet, FTP, LDAP dan SSL.

Beberapa perkhidmatan popular di Internet yang menggunakan protokol di atas, ialah e-mel, Usenet, Newsgroup, perkongsian fail, Jaringan Sejagat (WWW), Gopher, WAIS, finger, IRC, MUD, dan MUSH. Di antara semua ini, e-mel dan Jaringan Sejagat paling kerap digunakan, dan lebih banyak perkhidmatan yang dibina berasaskannya, seperti senarai mel dan blog. Internet memungkinkan adanya perkhidmatan masa-sebenar seperti radio web dan siar web, yang boleh dicapai di seluruh dunia.

Beberapa perkhidmatan Internet popular yang berdasarkan sistem proprietari ialah seperti IRC, ICQ, AIM, CDDB, Torrent dan Gnutella.

Sebuah pembekal maklumat Internet sejagat comScore melaporkan bahawa jumlah pengguna unik Internet mecapai aras 1 bilion pada Disember 2008.[1] Mengikut perangkaan penyelidikannya, Asia-Pasifik mempunyai bilangan pengguna Internet paling ramai dengan 41 peratus, diikuti oleh Eropah (28 peratus), Amerika Utara (18 peratus), Amerika Latin (7 peratus) dan akhir sekali Timur Tengah & Afrika (bersama 5 peratus). China menggungguli senarai mengikut negara dengan 17.8 peratus pelayar Internet sedunia.[2] Mengikut senarai tapak web yang dilawati pula, Google berada di kedudukan teratas dengan 778 juta pelawat unik. Ini diikuti dengan Microsoft, Yahoo, AOL dan Wikipedia dengan projek kembarnya.[3]

Budaya Internet

Bilangan pengguna Internet yang besar dan semakin berkembang, telah mewujudkan budaya Internet. Internet juga mempunyai kesan yang besar ke atas ilmu, dan pandangan dunia. Dengan hanya berpandukan enjin gelintar seperti Google, pengguna di merata dunia mempunyai capaian serta-merta kepada bermacam-macam maklumat. Berbanding dengan buku dan perpustakaan, Internet melambangkan penyebaran(decentralization) maklumat dan data secara ekstrem.

Isu moral dan undang-undang

Terdapat kebimbangan masyarakat mengenai Internet yang berpunca daripada beberapa bahan kontroversi di dalamnya. Pelanggaran hakcipta, bahan lucah, curian identiti, dan fitnah, adalah biasa dan sukar hendak dikawal selia.

Kematian juga telah disalah gunakan di dalam penggunaan Internet oleh sesetengah pihak. Brandon Vedas meninggal dunia akibat pengambilan dadah yang berlebihan setelah rakan-rakan sembang IRCnya memberikan semangat. Shawn Woolley membunuh diri kerana ketagihan dengan permainan online iaitu Everquest. Brandes ditikam bunuh, dan dimakan oleh Armin Meiwes setelah menjawab iklan dalam internet.

Masyarakat hari ini mudah terpengaruh dengan paparan yang terdapat melalui laman web. Mereka tidak menilai sama ada sesuatu itu benar atau palsu. Kandungan yang bersifat fitnah dan maklumat palsu amat mudah mempengaruhi pemikiran masyarakat. Masyarakat sepatutnya menilai sesuatu yang dipaparkan di internet mempunyai kesahihan atau tidak. Jangan menerimanya secara membabi buta.

Selain itu, banyak syarikat rakaman serta syarikat penerbitan filem melahirkan kebimbangan mereka mengenai gejala cetak rompak yang semakin menjadi-jadi menerusi internet. Pengguna internet boleh memuat turun filem, video ataupun lagu berformat MP3 secara percuma dengan mudah melalui beberapa laman web tertentu ataupun melalui perisian rakan-ke-rakan seperti Bittorrent. Pada tahun 2004, Persatuan Industri Rakaman Amerika (RIAA) telah memfailkan saman terhadap lebih 250 individu yang menawarkan muat turun lagu yang dicetak rompak.

Capaian Internet

Negara dengan capaian internet yang terbaik termasuk Korea Selatan (50% daripada penduduknya mempunyai capaian jalur lebar (Broadband), dan Sweden. Terdapat dua bentuk capaian Internet yang umum, iaitu capaian dial-up, dan jalur lebar.

Penggunaan Internet di tempat awam

Internet juga semakin banyak digunakan di tempat awam. Beberapa tempat awam yang menyediakan perkhidmatan Internet termasuk Perpustakaan, dan Internet Cafe (dikenali juga sebagai Cyber Cafe). Terdapat juga tempat awam yang menyediakan pusat perkhidmatan berinternet, seperti Internet Kiosk, Terminal Capaian Awam (Public Access Terminal), dan Telefon web.

Terdapat juga kedai atau restoran yang menyediakan capaian Wi-Fi atau Hotspot, seperti WiFi-cafe. Pengguna hanya perlu membawa komputer riba (notebook) atau PDA, yang mempunyai kemampuan WiFi untuk capaian ke Internet.

Read More

Modem

Modem merupakan peranti komputer yang melaksanakan proses yang menukarkan isyarat berbentuk digital yang dihasilkan oleh komputer kepada isyarat berbentuk gelombang supaya ia dapat dihantarkan menerusi talian telefon dan juga sebaliknya. Dengan pendek kata, ia berkemampuan untuk mengalihkan isyarat gelombang kepada isyarat digital. Modem ialah perkataan bahasa Inggeris yang merupakan singkatan bagi modulator-demolator, iaitu pemodulat dan penyahmodulat.

Isyarat digital ialah isyarat yang mengandungi siri suis elektronik yang diwakili oleh ciri hidup dan mati, ciri hidupnya diwakili oleh angka 1, manakala ciri matinya pula diwakili oleh 0. Dengan penggunaan ciri ini serta kombinasi angkanyalah maka komputer mampu menghasilkan data berbentuk teks, grafik dan sebagainya.

Berlainan pula dengan isyarat berbentuk analog, ia adalah isyarat berbentuk gelombang bunyi melalui talian elektrik dan data serta maklumat dihasilkan berasaskan kekuatan gelombang serta tahap frekuensinya. Ringkasnya, modem berfungsi mengubahkan isyarat berbentuk 1 dan 0 tadi kepada isyarat berbentuk gelombang serta frekuensi begitu jugalah sebaliknya.

Jenis Modem

Modem biasanya terdapat dalam tiga jenis iaitu modem dalaman (internal modem), modem luaran (external modem), dan kad PC (PC card). Daripada ketiga jenis modem ini, jenis modem dalaman dan luaran digunakan pada persekitaran perkomputeran peribadi. Manakala jenis modem kad PC pula sering digunakan bersama komputer mudah-alih dan komputer buku.

Modem dalaman dari segi bentuk fizikalnya adalah berbentuk papan litar. Ia disambungkan serta dihubungkan dengan papan litar induk komputer peribadi menerusi slot penambah. Apa yang kelihatan untuk penglihatan anda cumalah bahagian belakangnya yang menyediakan soket sambungan kepada talian telefon.

Antara kelebihan yang dimiliki oleh modem jenis ini iaitu modem dalaman ialah ia tidak memerlukan sumber tenaga elektrik yang berasingan kerana sumber sedemikian akan datangnya daripada komputer peribadi. Ia sekaligus menyelesaikan masalah seperti pembaziran tenaga elektrik atau pun masalah seperti sering terlupa menutup suisnya. Ia juga membolehkan penjimatan ruang pada meja komputer anda berbanding dengan modem luaran yang selalunya memerukan sedikit ruang pada meja perkomputeran anda. Lazimnya jenis modem dalaman dari segi kos serta harganya adalah lebih murah berbanding dengan modem luaran.

Modem luaran pula adalah merupakan perkakasan yang tersendiri serta terasing daripada komputer peribadi anda. Ini sekaligus membolehkan anda menguruskannya secara berasingan. Antaranya termasuk kemampuan memutuskan capaian ke internet dengan menutup modem tanpa perlu menutup ataupun berinteraksi dengan program yang berkaitan dengannya pada komputer peribadi anda.



Modem DSL.
Selain daripada itu, modem luaran amat popular di kalangan pengguna kerana ia mempunyai lampu-lampu petunjuk serta isyarat yang membolehkan para pengguna mengetahui apa yang sedang dilakukan oleh modem tersebut.

Modem jenis kad PC pula adalah modem yang kelazimannya digunakan bersama komputer jenis mudah-alih dan buku. Saiz kad ini adalah sama dengan saiz kad kreadit dan kebanyakannya adalah jenis kad PC yang memenuhi format kad PC2. Dengan menggunakan kad jenis ini, anda boleh membuat capaian ke internet dengan kaedah sambungan kepada talian telefon biasa di kediaman ataupun pejabat anda seperti mana yang digunakan dengan modem jenis dalaman atau luaran.

Namun, jika anda berada di dalam perjalanan serta tidak mempunyai talian telefon tetap serta kovensional, jangan bimbang, ini adalah kerana dengan menambahkan kabel khas kepada telefon mudah-alih ataupun bimbit anda. Capaian internet akan dapat dibuat. Mungkin masalah yang akan timbul ialah dari segi kualiti serta kemampuannya. Namun, kini sudah terdapat jenis-jenis modem yang menyokong persekitaraan seumpama ini. Ini adalah jenis-jenis modem yang dikenali sebagai modem yang menyokong rangkaian Paket Data Selular Digital. Dengan meluasnya penggunaan modem sedemikian, ia pastinya memberikan upaya mobilisasi yang besar kepada para pengguna.

Apabila memilih modem samada jenis dalaman, luaran dan kad PC yang kebiasaannya ditentukan mengikut keperluan, kehendak serta jenis komputer yang dimiliki, turut merupakan faktor penting serta kriteria utama apabila memilih modem ialah kelajuaannya. Kelajuannya diukur dalam kiraan bit persaat (1 kilobit bersamaan dengan 1000 bit).

Kelajuan sesebuah modem adalah amat penting kerana ia akan menjadi antara faktor utama yang menentukan kelajuaan anda memindah-terima laman-laman web, menghantar e-mel dan sebagainya. Lebih laju jenis modem anda, lebih lajulah kerja anda dapat dilaksanakan. Tetapi, haruslah diingati bahawa turut terdapat faktor-daktor lain yang mampu melambatkan ataupun mempercepatkan kerja anda. Antaranya ialah jenis talian komunikasi serta trafiknya ataupun kemampuan komputer induk yang menempatkan laman web tersebut.

Read More

Rangkaian kawasan setempat

Rangkaian kawasan setempat

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rangkaian kawasan setempat (local area network-LAN) adalah rangkaian komputer yang merangkumi kawasan fizikal yang kecil, seperti rumah, pejabat, atau sekumpulan kecil bangunan seperti sekolah atau lapangan terbang. Ciri-ciri pentakrifan LAN, berbanding rangkaian kawasan luas (wide area network-WANs), termasuk biasanya kadar pemindahan data tinggi, kawasan geografi lebih kecil, dan tidak memerlukan talian suwa.

ARCNET, gelang token dan teknologi lain telah digunakan pada masa lalu, tetapi Ethernet melalui kabel pasangan berlingkar, dan Wi-Fi merupakan dua teknologi paling biasa digunakan masa kini.


Sejarah

Apabila sejumlah besar universiti dan makmal penyelidikan mendapat computer pada akhir 1960-an, terdapat peningkatan tekanan bagi membenarkan sambungan berkelajuan tinggi. Satu laporan pada 1970 daripada Makmal Lawrence Radiation memperincikan pertumbuhan rangkaian "Octopus" mereka. [1][2] memberikan petanda baik mengenai situasi masa itu.

Gelang Cambridge dikembangkan di Universiti Cambridge pada tahun 1974[3] tetapi ia tidak pernah dibangunkan menjadi keluaran perdagangan yang berjaya.

Ethernet dibangunkan di Xerox PARC pada tahun 1973–1975,[4] dan memohon U.S. Patent 4,063,220 . Pada 1976, selepas system tersebut dilaksanakan di PARC, Metcalfe dan Boggs menerbitkan kertas seminal mereka, "Ethernet: Distributed Packet-Switching For Local Computer Networks."[5]

ARCNET dibangunkan oleh Datapoint Corporation pada tahun 1976 dan diumumkan pada tahun 1977.[6] Ia mendapat pemasangan perdagangan pertamanya di Chase Manhattan Bank di New York.[7]

Evolusi piwai

Perkembangan dan pertambahan computer peribadi berasaskan CP/M sejak akhir 1970-an dan kemudiannya computer peribadi berasaskan DOS sejak tahun 1981 bererti tapak tunggal kini memiliki berdozen malah beratus-ratus komputer. Tarikan awal bagi rangkaian biasanya adalah untuk perkongsian ruang cakera keras dan printer laser, kedua-duanya amat mahal ketika itu. Terdapat minat yang tinggi bagi konsep tersebut dan untuk beberapa tahun, dari 1983 seterusnya, pendeta industri computer sering mengumumkan bahawa tahun berikutnya merupakan “tahun LAN”.

Dalam perlaksanaan, konsep ini dicacatkan dengan perkembangan perlaksanaan Lapisan fizikal dan protocol rangkaian yang tidak serasi, dan pelbagai kaedah berkongsikan sumber. Biasanya, setiap pembekal akan memiliki kad rangkaian, pendawaian, protocol, dan sistem pengendalian rangkaian mereka sendiri. Penyelesaian muncul dengan kemunculan Novell NetWare yang memberikan sokongan adil kepada beberapa dozen jenis kad/kabel saingan, dan memiliki sistem pengendalian yang maju berbanding kebanyakan saingannya. Netware menguasai[8] perniagaan LAN computer peribadi dari awal selepas ia diperkenalkan sejak 1983 sehingga pertengahan 1990s apabila Microsoft memperkenalkan Pelayan Lanjutan Windows NT dan ’’Windows for Workgroups’’.

Daripada saingan kepada NetWare, hanya Banyan Vines memiliki kekuatan teknikal yang setaraf, tetapi Banyan tidak pernah mendapat tapak yang kukuh. Microsoft dan 3Com bekerjasama bagi mencipta sistem pengendalian rangkaian yang membentuk asas 3Com's 3+Share, LAN Manager Microsoft dan LAN Server IBM – tetapi tidak satupun dari yang ini amat berjaya.

Pada masa yang sama, stesyen kerja Unix daripada pembekal seperti Sun Microsystems, Hewlett-Packard, Silicon Graphics, Intergraph, NeXT dan Apollo menggunakan rangkaian berasaskan TCP/IP. Sungguhpun petak pasaran ini sudah banyak berkurangan, teknologi yang dibangunkan bagi bahagian ini terus mempengaruhi Internet dan rangkaian Linux dan Mac OS X Apple —dan protocol TCP/IP kini hampir menggantikan sepenuhnya IPX, AppleTalk, NBF, dan protocol lain yang digunakan oleh PC LAN dahulu.

Pendawaian

Pendawaian LAN awal seringkali berdasarkan pelbagai gred kabel sepaksi, tetapi Token Ring IBM menggunakan kabel pasangan terpiuh bertebat reka bentuk mereka sendiri, dan pada 1984 StarLAN menunjukkan potensi kabel pasangan terpiuh “tidak bertebat “ Kategori 3—kabel ringkas yang sama yang digunakan bagi system telefon. Ini mendorong kepada pembangunan 10Base-T (dan penggantinya) dan penkabelan berstruktur yang masih merupakan asas LAN hari ini. Tambahan lagi, kabel serat optik semakin meluas digunakan.

Aspek teknikal

Ethernet bersuis merupakan perlaksanaan Lapisan Pautan Data (“Data Link Layer”) pada rangkaian kawasan setempat. Pada Lapisan Rangkaian (“Network Layer”), Protokol Internet (contohnya. TCP/IP) telah menjadi piwai. LAN lebih kecil biasanya terdiri dari satu atau lebih suis bersambung sesame sendiri—sering kali salah satunya bersambung dengan penghala, modem kabel, atau modem ADSL untuk capaian Internet.

LAN lebih besar memiliki ciri kegunaannya dengan pautan berganda dengan suis menggunakan protocol pepohon rentang (“spanning tree protocol” bagi menghalang gegelung, keupayaannnya bagi mengendali pelbagai jenis trafik melalui kualiti perkhidmatan (quality of service-QoS”), dan mengasingkan trafik menggunakan VLAN. LAN lebih besar turut mengandungi pelbagai peranti rangkaian luas seperti suis, tembok api, penghala, penimbang beban, dan penderia.[9]

LAN mungkin mempunyai hubungan dengan LAN lain melalui talian suwa, talian pajak, atau menerowong merentasi Internet menggunakan teknologi rangkaian persendirian maya. Bergantung kepada bagaimana sambungan itu dibuat dan diperkukuhkan di LAN, dan jarat terbabit, LAN mungkin juga dikelaskan sebagai rangkaian kawasan metropolitan (“metropolitan area network-MAN”) atau rangkaian kawasan luas (“wide area networks-WAN)”

Read More

Rangkaian kawasan persendirian

Rangkaian kawasan persendirian

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rangkaian Kawasan Persendirian (bahasa Inggeris: Personal Area Network, PAN) ialah rangkaian komputer yang digunakan untuk komunikasi antara peranti komputer (termasuk telefon dan PDA) yang berhampiran dengan seseorang pengguna. Jarak rangkaian PAN hanya dalam beberapa meter sahaja. PAN boleh digunakan untuk komunikasi antara alat persendirian mereka sendiri (komunikasi intrapersendirian), atau untuk sambungan kepada rangkaian tahap tinggi dan Internet (laluan menaik).

Rangkaian kawasan persendirian boleh disambungkan dengan bas komputer seperti USB dan FireWire. Rangkaian kawasan persendirian tanpa wayar (WPAN) juga boleh dibina dengan menggunakan peralatan teknologi rangkaian seperti IrDA, Bluetooth, UWB, Z-Wave dan ZigBee.

Teknologi

Rangkaian kawasan persendirian Bluetooth (Bluetooth PAN) juga dikenali sebagai piconet, dan adalah gabungan dari 8 peralatan aktif di dalam satu hubungan. Piconet biasanya dalam lingkungan 10 meter, walau bagaimanapun lingkungan ini boleh menjangkau sehingga 100 meter apabila berada di dalam sesuatu keadaan.

Skinplex, juga merupakan salah satu teknologi PAN, Skinplex boleh mengesan dan berhubung lebih dari satu meter dari pengguna. Ia biasanya digunakan untuk akses kawalan untuk kunci pintu dan kawalan untuk membuka bumbung kereta.

Read More